پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393

تعداد صفحات: 88 فرمت فایل: word کد فایل: 341
سال: 1393 مقطع: دکترا دسته بندی: علوم پزشکی
قیمت قدیم:۲۶,۴۰۰ تومان
قیمت: ۲۲,۰۰۰ تومان
دانلود مقاله
  • خلاصه
  • فهرست و منابع
  • خلاصه پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393

    بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393

    چکیده

    مقدمه: شانه متحرک‏ترین مفصل بدن است و همین خصوصیت موجب می‏شود احتمال دررفتگی این مفصل بیشتر از مفاصل دیگر شود. تظاهرات آن شامل درد شدید و عدم توانایی بیمار در انجام برخی از حرکات شانه است. بنابراین و با توجه به اینکه الگوی شیوع انواع مختلف دررفتگی در مناطق مختلف دنیا متفاوت می‏باشد و آگاهی از شیوع انواع دررفتگی‏ها و ریسک فاکتورهای آنها در مصدومان در هر منطقه اهمیت بسزایی در برنامه‏ریزی آموزشی، تشخیصی و درمانی بیماران مربوطه دارد، لذا در مطالعه‏ی حاضر به بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393 پرداختیم.

    مواد و روش‏ها: در این مطالعه که از نوع توصیفیِ گذشته‏نگر و مقطعی بود، پرونده‏ی بیمارستانی بیمارانی که در طول یک سال (از ابتدای مهر 1392 تا ابتدای مهر 1393) به دلیل دررفتگی شانه در بیمارستان دکتر فاطمی اردبیل بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. جامعه‏ی آماری این مطالعه در مجموع 80 نفر بود که پرونده‏ی آنها از نظر سن، جنس، نوع دررفتگی، و عوامل خطر (مثل سابقه قبلی دررفتگی شانه، شرکت در فعالیت‏های ورزشی، سقوط کردن و ...) تحت بررسی قرار گرفت و اطلاعات بدست آمده در فرم‏های جمع‏آوری اطلاعات ثبت شد. سپس اطلاعات به دست آمده وارد رایانه شد و با استفاده از روش‏های آمار توصیفی شامل دسته‏بندی اطلاعات، تبدیل اطلاعات دسته بندی شده به جدول فراوانی، تنظیم درصد فراوانی و رسم نمودار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    نتایج: در این تحقیق در مجموع پرونده‏ی 80 بیمار با دررفتگی شانه مورد مطالعه قرار گرفت. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 37/43 سال با انحراف معیار 75/20 سال بود (75/20±37/43) که در بازه‏ی سنی از 1 سال تا 82 سال قرار داشتند. بیشترین فراوانی دررفتگی شانه مربوط به بازه­ی سنی 40 تا 49 سال بود. شیوع دررفتگی شانه در مردان 2/2 برابر زنان و شیوع دررفتگی قدامی 3 برابر دررفتگی خلفی بود. عمده‏ترین علل دررفتگی شانه به ترتیب مربوط به چهار مورد زیر بود که در مجموع علت بیش از 80 درصد از دررفتگی‏های شانه را تشکیل می‏دادند: ضربه ناشی از سقوط از ارتفاع (25/31 درصد)، دررفتگی قبلی شانه (75/23 درصد)، ضربه در ورزش (25/16 درصد)، و ضربه در سانحه‏ی رانندگی (5/12 درصد).

    نتیجه‏گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر که نشان دهنده‏ی شیوع انواع دررفتگی‏های‏ قدامی و خلفی شانه و عوامل خطر مرتبط با آن بود، از یک سو باید در آگاه سازی افرادِ در معرض آسیب و خطرِ بیشتر (به عنوان مثال ورزشکاران، افرادی که همیشه با احتمال سقوط مواجه هستند مثل افرادی که در ارتفاع کار می‏کنند، و یا افراد با سابقه‏ی قبلیِ دررفتگی شانه) اقدام کرد و آنها را از شیوع، خطرات، و عوارض دررفتگی شانه آگاه ساخت و از سویی دیگر با توجه به شیوع نسبتا بالای این نوع دررفتگی، در مورد آموزش روش‏های نوین تشخیصی و درمانی به کادرهای پزشکی و درمانی مربوطه برنامه‏ریزی کرد.

     

    شانه متحرک‏ترین مفصل بدن است. این مفصل می‏تواند در خیلی از جهات بچرخد ولی همین خصوصیت موجب می‏شود احتمال دررفتگی این مفصل بیشتر از مفاصل دیگر شود. مفصل شانه از در کنار هم قرار گرفتن دو استخوان تشکیل می‏شود. در این مفصل قسمت بالایی استخوان بازو که به سر استخوان بازو معروف است با قسمتی از استخوان کتف که آنرا حفره گلنوئید می‏گویند در کنار یکدیگر قرار می‏گیرند.  پایداری مفصل شانه عمدتاً توسط بافت‏هایی که در اطراف مفصل وجود دارد تامین می‏شود. کپسول مفصلی و لیگامان‏ها و عضلات اطراف مفصل، سر استخوان بازو را در سر جایش در داخل حفره گلنوئید پایدار نگه می‏دارند. در حین دررفتگی مفصلی، این بافت‏ها پاره می‏شوند. دررفتگی مفصل شانه شایع‏ترین دررفتگی مفصلی در انسان است. شیوع آن در جامعه 17 در 100000 می‏باشد. تظاهرات آن شامل درد شدید و عدم توانایی بیمار در انجام برخی از حرکات شانه است. [3-5]

    با توجه به اینکه الگوی شیوع انواع مختلف دررفتگی در مناطق مختلف دنیا متفاوت می‏باشد و آگاهی از شیوع انواع دررفتگی‏ها و ریسک فاکتورهای آنها در مصدومان در هر منطقه اهمیت بسزایی در برنامه‏ریزی آموزشی، تشخیصی و درمانی این بیماران دارد، لذا بر آن شدیم تا این مطالعه را با هدف بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان آموزشی درمانی دکتر فاطمی اردبیل (که محل ارجاع اکثر تروماهای شهرستان اردبیل می‏باشد) انجام دهیم.

    1-2- بیان مسئله

    دررفتگی شانه به دو نوع دررفتگی قدامی و خلفی تقسیم بندی می‏شود. دررفتگی قدامی وقتی است که سر استخوان بازو از حفره گلنوئید خارج شده و به سمت جلو حرکت می‏کند و در دررفتگی خلفی شانه، سر استخوان بازو به خلف یا عقب حفره گلنوئید جابجا می‏شود. دررفتگی قدامی شانه بسیار شایعتر از دررفتگی خلفی است. شایع‏ترین علت دررفتگی مفصل شانه به زمین خوردن با کف دست یا بر روی شانه است. در حین زمین خوردن، فرد بطور غریزی دستش را به طرف جلو دراز می‏کند تا از زمین خوردن و بخصوص برخورد سرش به زمین جلوگیری کند. در این حال اولین جایی که به زمین برخورد می‏کند کف دست است. برخورد به زمین با کف دست و در حالتی که دست به خارج چرخیده است می‏تواند موجب دررفتگی قدامی مفصل شانه شود. ابن دررفتگی همچنین در کشتی‏گیران بطور مکرر دیده می‏شود. شایع‏ترین نوع دررفتگی قدامی شانه حالتی است که در آن کپسول مفصل شانه در قسمت جلویی پاره شده و سر استخوان بازو از آن خارج می‏شود. سر به زیر زائده کوراکوئید رفته و به همین علت گاهی به آن دررفتگی زیر کوراکوئیدی یا ساب کوراکوئید می‏گویند. در دررفتگی خلفی، ضربه بطور مستقیم به جلوی شانه وارد شده و سر استخوان بازو را به خلف گلنوئید هل می‏دهد. گاهی اوقات دررفتگی خلفی شانه بدنبال برق گرفتگی یا تشنج ایجاد می‏شود که در این مواقع به علت چرخش داخلی شدید استخوان بازو، سر به عقب جابجا می‏شود. در این موارد ممکن است هر دو مفصل شانه دچار دررفتگی شوند. [6-8]

  • فهرست و منابع پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393

    فهرست:

    ندارد.
     

    منبع:

    [1]. مفیدی، مانی. احمدی، کوروش. بررسی ضرورت رادیوگرافی در دررفتگی قدامی مفصل شانه. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دوره هفدهم شماره 62 بهمن و اسفند سال 1386.

    [2]. بهرامی مسعود، جان محمدی ناصر، اسماعیل نژادگنجی سیدمختار، روحی محمد، بررسی نتایج عمل جراحی استئوتومی کوراکوئید در درمان دررفتگی مکرر شانه، مجلۀ دانشگاه علوم پزشکی بابل، دوره هشتم، شمارۀ 3، خرداد – تیر 1385 ، صفحه 44-49.

    [3]. Kesmezacar H. The evaluation and treatment of acute anterior shoulder dislocation. Acta Orthop Traumatol Turc 2005; 39: 40-47.

    [4]. Uehara DT, Rudzinski JP. Injuries to the shoulder complex and humerus. In: Tintinalli J, Kelen G, Stapcynski. J Emergency Medicine 5th ed. New York: McGraw Hill; 2004. p. 1695-1702.

    [5]. Daya M. Shoulder. In: Marx J, Hockberger R, Walls R. Rosen΄s Emergency Medicine 6th ed. Philadelphia: Mosby; 2006. p. 670- 701.

    [6]. Hoi E. A new method of immobilization after traumatic anterior dislocation of the shoulder. A preliminary study. J Shoulder Elbow Surgery 2003; 12(5): 413-415.

    [7]. Despeyroux ML, Loustau O, Railhac JJ, Sans N. Imaging of traumatic injuries of the shoulder. J Radiol 2007; 88(5): 718- 733.

    [8]. Lee DJ, Yeap JS, Fazir M, Muhd Borhan TA, Kareem BA. Audit on radiographs in anterior shoulder dislocations. Med J Malaysia 2005; 60(1): 15-20.

    [9]. 1.   Inman VT, Abbott LC. Observations on the function of the shoulder joint. The Journal of Bone & Joint Surgery. 1944;26(1):1-30.

    [10]. Dvir Z, Berme N. The shoulder complex in elevation of the arm: a mechanism approach. Journal of biomechanics. 1978;11(5):219-25.

    [11]. Saha A. Dynamic stability of the glenohumeral joint. Acta Orthopaedica. 1971;42(6):491-505.

    [12]. Park YH, Lee JY, Moon SH, Mo JH, Yang BK, Hahn SH, et al. MR arthrography of the labral capsular ligamentous complex in the shoulder: imaging variations and pitfalls. American Journal of Roentgenology. 2000;175(3):667-72.

    [13]. Karlsson D, Peterson B. Towards a model for force predictions in the human shoulder. Journal of biomechanics. 1992;25(2):189-99.

    [14]. Mattingly GE, Mackarey PJ. Optimal methods for shoulder tendon palpation: a cadaver study. Physical therapy. 1996;76(2):166-74.

    [15]. Martinoli C, Gandolfo N, Perez MM, Klauser A, Palmieri F, Padua L, et al., editors. Brachial plexus and nerves about the shoulder. Seminars in musculoskeletal radiology; 2010.

    [16]. Ono K, Yamamuro T, Rockwood CA. Use of a thirty-degree caudal tilt radiograph in the shoulder impingement syndrome. Journal of Shoulder and Elbow Surgery. 1992;1(5):246-52.

    [17]. Aufranc OE, Jones WN, Turner RH. Bilateral shoulder fracture-dislocations. JAMA. 1966;195(13):1140-3.

    [18]. Hovelius L. Incidence of shoulder dislocation in Sweden. Clinical orthopaedics and related research. 1982;166:127-31.

    [19]. Hintermann B, Gächter A. Arthroscopic findings after shoulder dislocation. The American journal of sports medicine. 1995;23(5):545-51.

    [20]. Cutts S, Prempeh M, Drew S. Anterior shoulder dislocation. Annals of the Royal College of Surgeons of England. 2009;91(1):2.

    [21]. MCLAUGHLIN HL. Posterior dislocation of the shoulder. The Journal of Bone & Joint Surgery. 1952;34(3):584-90.

    [22]. Mirick MJ, Clinton JE, Ruiz E. External rotation method of shoulder dislocation reduction. Journal of the American College of Emergency Physicians. 1979;8(12):528-31.

    [23]. Neer CS. Shoulder reconstruction: WB Saunders Company; 1990.

    [24]. MANES HR. A new method of shoulder reduction in the elderly. Clinical orthopaedics and related research. 1980;147:200-2.

    [25]. Beeson MS. Complications of shoulder dislocation. The American journal of emergency medicine. 1999;17(3):288-95.

    [26]. Bankart AB. Recurrent or habitual dislocation of the shoulder-joint. British medical journal. 1923;2(3285):1132.

    [27]. Urist MR. Complete dislocations of the acromioclavicular joint. The Journal of Bone & Joint Surgery. 1946;28(4):813-37.

    [28]. Cope R. Dislocations of the sternoclavicular joint. Skeletal radiology. 1993;22(4):233-8.

    [29]. Ellman M, Brown N, Curran J. Shoulder arthritis. Distinguishing among the many causes of inflammation. Postgraduate medicine. 1983;73(5):158-67.

    [30]. Brooks CN, Brigham CR. Acromioclavicular Joint Arthritis. 2005.

    [31]. Yood RA, Goldenberg DL. Sternoclavicular joint arthritis. Arthritis & Rheumatism. 1980;23(2):232-9.

    [32]. Lindblom K. Arthrography and roentgenography in ruptures of the tendons of the shoulder joint. Acta Radiologica [Old Series]. 1939;20(6):548-62.

    [33]. Cofield RH. Rotator cuff disease of the shoulder. The Journal of Bone & Joint Surgery. 1985;67(6):974-9.

    [34]. Friedman DJ, Dunn JC, Higgins LD, Warner JJ. Proximal biceps tendon: injuries and management. Sports medicine and arthroscopy review. 2008;16(3):162-9.

    [35]. Ark JW, Flock TJ, Flatow EL, Bigliani LU. Arthroscopic treatment of calcific tendinitis of the shoulder. Arthroscopy: The Journal of Arthroscopic & Related Surgery. 1992;8(2):183-8.

    [36]. McENTIRE JE, HESS WE, COLEMAN SS. Rupture of the pectoralis major muscle. The Journal of Bone & Joint Surgery. 1972;54(5):1040-6.

    [37]. Park HB, Yokota A, Gill HS, El Rassi G, McFarland EG. Diagnostic accuracy of clinical tests for the different degrees of subacromial impingement syndrome. The Journal of Bone & Joint Surgery. 2005;87(7):1446-55.

    [38]. Lazar MA, Kwon YW, Rokito AS. Snapping scapula syndrome. The Journal of Bone & Joint Surgery. 2009;91(9):2251-62.

    [39]. Kahn JH, Mehta SD. The role of postreduction radiographs after shoulder dislocation. J Emerg Med 2007; 33(2): 169-173.

    [40]. Hendey GW, Chally MK, Stewart VB. Selective radiography in 100 patients with suspected shoulder dislocation. J Emerg Med 2006; 31(1): 23-28.

    [41]. Kawasaki T. and et al., Incidence of and risk factors for traumatic anterior shoulder dislocation: an epidemiologic study in high-school rugby players, Journal of Shoulder and Elbow Surgery 2014, (In Press, Corrected Proof, Available online 10 July 2014).

    [42]. Chahal J., Leiter J., McKee M., Whelan D., Generalized ligamentous laxity as a predisposing factor for primary traumatic anterior shoulder dislocation, Journal of Shoulder and Elbow Surgery  2010; 19(8): 1238–1242.

    [43]. Malhotra A., Freudmann, Stuart M., Management of traumatic anterior shoulder dislocation in the 17- to 25-year age group: a dramatic evolution of practice, Journal of Shoulder and Elbow Surgery 2012, 21(4): 545–553.

    [44]. Braly WG, Tullos HS. A modification of the Bristow procedure for recurrent anterior shoulder dislocation and subluxation. Am J Sports Med 1985; 13(2): 81-6.

    [45]. Robinson CM, Seah M, Akhtar MA. The epidemiology, risk of recurrence, and functional outcome after an acute traumatic posterior dislocation of the shoulder. The Journal of Bone & Joint Surgery. 2011;93(17):1605-13.

    [46]. Hawkins R, Neer C, Pianta R, Mendoza F. Locked posterior dislocation of the shoulder. The Journal of Bone & Joint Surgery. 1987;69(1):9-18.

    [47]. MCLAUGHLIN HL. Posterior dislocation of the shoulder. The Journal of Bone & Joint Surgery. 1952;34(3):584-90.

    [48]. Samilson R, Prieto V. Dislocation arthropathy of the shoulder. The Journal of Bone & Joint Surgery. 1983;65(4):456-60.

    [49]. SIMONET WT, MELTON III LJ, COFIELD RH, ILSTRUP DM. Incidence of anterior shoulder dislocation in Olmsted County, Minnesota. Clinical orthopaedics and related research. 1984;186:186-91.

    [50]. Jobe FW, Giangarra CE, Kvitne RS, Glousman RE. Anterior capsulolabral reconstruction of the shoulder in athletes in overhand sports. The American Journal of Sports Medicine. 1991;19(5):428-34.

    [51]. Boileau P, Villalba M, Héry J-Y, Balg F, Ahrens P, Neyton L. Risk factors for recurrence of shoulder instability after arthroscopic Bankart repair. The Journal of Bone & Joint Surgery. 2006;88(8):1755-63.

    [52]. Robinson CM, Howes J, Murdoch H, Will E, Graham C. Functional outcome and risk of recurrent instability after primary traumatic anterior shoulder dislocation in young patients. The Journal of Bone & Joint Surgery. 2006;88(11):2326-36.

    [53]. Simonet WT, Cofield RH. Prognosis in anterior shoulder dislocation. The American journal of sports medicine. 1984;12(1):19-24.

    [54]. Owens BD, Dawson L, Burks R, Cameron KL. Incidence of shoulder dislocation in the United States military: demographic considerations from a high-risk population. The Journal of Bone & Joint Surgery. 2009;91(4):791-6.

    [55]. Deitch J, Mehlman CT, Foad SL, Obbehat A, Mallory M. Traumatic anterior shoulder dislocation in adolescents. The American journal of sports medicine. 2003;31(5):758-63.

    .

پروپوزال در مورد پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393, گزارش سمینار در مورد پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393, تز دکترا در مورد پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393, رساله در مورد پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393, پایان نامه در مورد پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393, تحقیق در مورد پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393, مقاله در مورد پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393, پروژه دانشجویی در مورد پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393, تحقیق دانشجویی در مورد پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393, مقاله دانشجویی در مورد پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393, پروژه دانشجویی درباره پایان نامه بررسی بروز و ریسک فاکتورهای دررفتگی قدامی و خلفی شانه در بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1392 تا 1393
ثبت سفارش
عنوان محصول
قیمت